Nerden
LakapKaranlık yapayalnız bir çığlığın en dibindeyim yine . .
"Yardım edin kurtarın beni!.." diye bağırmak bile gelmiyor içimden.
Öyle de yapıyorum zaten susuyorum umarsızca . .
Hem ne diye siz'den yardım isteyeyim ki ben ?!
Bilmiyor muyum sanki daha önce ne kadar acıttığınızı beni ?!
Umutlarım hayallerim uzattığınız yardım (!) ellerinizde kaldı.. Sağolun !
En son aldıklarınız da "gülüşlerim hayat dolu bakışlarım" oldu işte..
Dahası yok ama artık bunun.
Sahi neyim kaldı ki alınacak ?..
Bakmayın saçmaladım yine..
Zaten ne yapacaksınızki feryatlarımı gözyaşlarımı alıp?!
İnsan umduğu şeyleri yaşa(ya)mıyor hep şu hayatta.
Ya da en azından "ben" yaşayamadım.
Bir parça "mutluluk" istemiştim sadece
çok değil bir parça .
Aksine ben mutluluğu kovalarken şemsiye bile açamadım üzerime yağan hüzne ..
Ama; çekildim artık kabuğuma herkesten herşeyden çektim elimi eteğimi ..
Yeter ki daha fazla kıskanma artık Hayat beni !
Yeter yıprattığın !..
Diyorsunuz ki şimdi bana "Birşeylerden mutlu olmayı bilirdin sen hep şimdi ne oldu böyle?"
Sahte gülücüklerden de taktığım mutluluk maskesinden de inanın sıkıldım artık.
Kapalı oynamıştım hep kağıtlarım artık gizleyecek hiçbirşeyim yok !
Aslında hep vardı hüzünden gölgeler yüzümde göremediniz..
Şimdi de görmeyin zaten.
İhtiyacım yok sahte kimsesiz tesellilere benim !
Nasıl böyle dağıldımsa elbet toparlanmasını da bilirim !
Kırgın ya da kızgın değilim hiç kimseye..
Yanlış anlamayın beni sakın.
Feryatlarım sana da değil Ey Hayat !
Sen de üstüne alınma ..
Tüm bu kız(r)gınlığım öfkem .. hepsi kendime.
Fazlaca şey umup da umduğunu bulamayınca gözyaşlarına sahip olamayan
bu açgözlü kıza !..
Kimse alınmasın üstüne
Bütün bu çıldırışlarım "bana" ..
"Yardım edin kurtarın beni!.." diye bağırmak bile gelmiyor içimden.
Öyle de yapıyorum zaten susuyorum umarsızca . .
Hem ne diye siz'den yardım isteyeyim ki ben ?!
Bilmiyor muyum sanki daha önce ne kadar acıttığınızı beni ?!
Umutlarım hayallerim uzattığınız yardım (!) ellerinizde kaldı.. Sağolun !
En son aldıklarınız da "gülüşlerim hayat dolu bakışlarım" oldu işte..
Dahası yok ama artık bunun.
Sahi neyim kaldı ki alınacak ?..
Bakmayın saçmaladım yine..
Zaten ne yapacaksınızki feryatlarımı gözyaşlarımı alıp?!
İnsan umduğu şeyleri yaşa(ya)mıyor hep şu hayatta.
Ya da en azından "ben" yaşayamadım.
Bir parça "mutluluk" istemiştim sadece
çok değil bir parça .
Aksine ben mutluluğu kovalarken şemsiye bile açamadım üzerime yağan hüzne ..
Ama; çekildim artık kabuğuma herkesten herşeyden çektim elimi eteğimi ..
Yeter ki daha fazla kıskanma artık Hayat beni !
Yeter yıprattığın !..
Diyorsunuz ki şimdi bana "Birşeylerden mutlu olmayı bilirdin sen hep şimdi ne oldu böyle?"
Sahte gülücüklerden de taktığım mutluluk maskesinden de inanın sıkıldım artık.
Kapalı oynamıştım hep kağıtlarım artık gizleyecek hiçbirşeyim yok !
Aslında hep vardı hüzünden gölgeler yüzümde göremediniz..
Şimdi de görmeyin zaten.
İhtiyacım yok sahte kimsesiz tesellilere benim !
Nasıl böyle dağıldımsa elbet toparlanmasını da bilirim !
Kırgın ya da kızgın değilim hiç kimseye..
Yanlış anlamayın beni sakın.
Feryatlarım sana da değil Ey Hayat !
Sen de üstüne alınma ..
Tüm bu kız(r)gınlığım öfkem .. hepsi kendime.
Fazlaca şey umup da umduğunu bulamayınca gözyaşlarına sahip olamayan
bu açgözlü kıza !..
Kimse alınmasın üstüne
Bütün bu çıldırışlarım "bana" ..
