Necip Fazıl Kısakürek Şiirleri..

BEKLEYEN

Sen, kacan urkek ceylansin dagda,
Ben, pesine dusmus bir canavarim!
Istersen dunyayi cagir imdada;
Sen varsin dunyada, bir de ben varim!

Seni korkutacak gectigin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarip vucudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ates nefesim.

Kimsesiz odanda kis geceleri,
Icin urperdigi demler beni an!
De ki Odur sarsan pencereleri,
De ki Ruzgar degil, odur haykiran!

Gogsumden havaya kattigim zehir,
Solduracak bir gul gibi omrunu.
Kacip dolasan da sen, sehir sehir.
Bana kalacaksin yine son gunu.

Olursun... Kapanir yollar geriye;
Ben mezarla sirdas olur, beklerim.
Varilmaz hayale isaret diye
Topraginda bir tas olu, beklerim...

CANIM ISTANBUL

Ruhumu eritip de kalipta dondurmuslar;
Onu Istanbul diye topraga kondurmuslar.
Icimde tuten birsey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan asip gecmis sevgilim.
Cicegi altin yaldiz, suyu telli pulludur;
Ay ve gunes ezelden iki Istanbulludur.
Denizle toprak, yalniz onda ermis visale,
Ve kavusmus ruyalar, onda, onda misale.

Istanbul benim canim;
Vatanim da vatanim...
Istanbul,
Istanbul...

Tarihin gozleri var, surlarda ****k ****k;
Servi, endamli servi, ahirete per****k...
Bulutta saha kalkmis Fatih'ten kalma kir at;
Pirlantadan kubbeler, belki bir milyar kirat...
Sahadet parmagidir goge dogru minare;
Her nakista o mana: Olecegiz ne care?..
Hayattan canli olum, gunahtan baskin rahmet;
Beyoglu tepinirken aglar Karacaahmet...

O manayi bul da bul!
Ille Istanbul'da bul!
Istanbul,
Istanbul...

Bogaz gumus bir mangal, kaynatir serinligi;
Camlica'da, yerdedir goklerin derinligi.
Oynak sular yalinin alt katina misafir;
Yeni dunyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her aksam camlarinda yangin cikan Uskudar,
Perili ahsap konak, koca bir sehir kadar...
Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbali odalarda inletir <<Katibim>>i...

Kadini keskin bicak,
Taze kan gibi sicak.
Istanbul,
Istanbul...

Yedi tepe ustunde zaman bir gergef isler!
Yedi renk, yedi sesten sayisiz belirisler...
Eyup oksuz, Kadikoy suslu, Moda kurumlu,
Adada ruzgar, ucan eteklerden sorumlu.
Her safak Hisarlarda oklar cikar yayindan
Hala cigliklar gelir Topkapi sarayindan.
Ana gibi yar olmaz, Istanbul gibi diyar;
Guleni soyle dursun, aglayani bahtiyar...

Gecesi sunbul kokan
Turkcesi bulbul kokan,
Istanbul,
Istanbul...

Necip Fazil [1963]

Cocuk

Annesi gul koklasa, agzi gul kokan cocuk;
Agac icinde agac gelistiren tomurcuk...

Cocukta, ucurtmayla goge cikmaya gayret;
Karincaya goz atsa "nicin, nasil?" ve hayret...

Fatihlik nimetinden yuzu bir nurlu muhur;
Biz akil tutsagiyiz, cocuktur ki asil hur.

Allah diyor ki: "Gecti gazabimi rahmetim!"
Bir merhamet heykeli mahzun bakisli yetim...

Bugun agla cocugum, yarin aglayamazsin!
Simdi anladigini, sonra anlayamazsin!

Insanlik zincirinin ebediyet halkasi;
Cocuklarin kalbinde isler zaman rakkasi...


Necip Fazil, Cile
1983

Dusmanima

Ey dusmanim, sen benim ifadem ve hizimsin;
Gunduz geceye muhtac, bana da sen lazimsin!..



Necip Fazil, Cile



Duzen


Dogan gunesler her gun ayni da her gun yeni;
Ezelden ebededek, iste Islam duzeni!..



Necip Fazil, Cile
1978



Ecel

Yetisir bogustugum gece gunduz ecelle;
Allah Rahim ve Rahman, Allah Azze ve Celle...

Necip Fazil, 1983



EN YAKIN

Butun insanligi dovsen havanda,
Zerre zerre herkes yine yaliniz.
boslukta yol alan ucsuz kervanda,
Her sey tek basina, dag, tas ve yildiz.

Herkes bir vucutsuz hayal pesinde;
Esini kaybetmis herkes esinde.
Icinizde yiv yiv derinlesirde,
Ciksin karsiniza en yakininiz|

DESTAN

Durun kalabaliklar, bu cadde cikmaz sokak!
Haykirsam, kollarimi makas gibi acarak:
Durun, durun, bir dunya iniyor tepemizden,
Catirtilar geliyor karanlik kubbemizden,
Cekiyor tebe$irle yekun hattini afet;
Alevler icinde ev, ust katinda ziyafet!
Durum diye bir laf var, buyurun size durum;
Bu toprak cirkef oldu, bu gokyuzu bodrum!
Bir $ey koptu benden, $ey, Her$eyi tutan bir $ey.
Benim adim bay Necip, babamin ki Fazil bey,
Utanirdi burnunu gostermekten sutninem,
Kizimin gosterdigi, kefen bezine mahrem.
Ey tepetaklak ehram, ba$i ustunde bina;
Evde cinayet, tramvay arabasinda zina!
Bir kitap sarayinin bin dolusu iskambil;
Barajlar yikan $arap, sebil ustune sebil!
Ve ferman, kumardaki dort kralin buyrugu:
Ba$kentler haritasi, yerde sarho$ kusmugu!
Gecenler gecti seni, uctu pabucun dama,
Catla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma!
Ottur yem borusunu ottur, ottur, borazan!
Bitpazarinda sattik, kalkamaz artik kazan!
Allah'in on pulunu bekleye dursun on kul;
Bir ki$iye tam dokuz, dokuz ki$iye bir pul.
Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara $ah olsa;
Ya$asin, kefenimin kefili karaborsa!
Kubur faresi hayat, meselesiz, gerceksiz;
Heykel destek ustunde, benim ruhum desteksiz.
Siyaset kavas, ilim kole, sanat ihtilac;
Serbest, verem ve sitma; mahpus, gumrukte ilac.
Bulbullere emir var: Lisan ogren vakvaktan;
Bahset tarih, baligin tirmandigi kavaktan!
Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde;
Tartilan vatana bak, dalkavuk kefesinde!
Mezarda kan terliyor babamin iskeleti;
Ne yaptik, ne yaptilar mukaddes emaneti?
Ah! kucuk hokkabazlik, sefil aynali dolap;
Bir $apka, bir eldiven, bir maymun ve inkIlap!

Necip Fazil (1947)

Eser

Gecekondu yapisi, bir ufurukluk eser...
Elbet beklenen ruzgar bir gun Kibleden eser!..



Necip Fazil, Cile
1972



Fikir Sancisi

Lafimin dostusunuz, cilemin yabancisi,
Yok mudur, sizin koyde, ceken fikir sancisi?


Necip Fazil, Cile
1980



F E Z A P I L O T U

Yirminci yuzyilin ablak yuzlu pilotu
Buldun mu Ay yuzunde olume care otu ?
Bir odun parcasina at diye binen cocuk
Basinda celik kulaf, sirtinda plastik gocuk.
Uzaklari yenmis Fatih edasindasin|
Dibsizligin dibini bulmak sevdasindasin...
Allah'a dil cikarir gibi kustah bir yaris...
Farkinda degilsin ki, Ay Dunya'ya bir karis
Fezada milyarlarca isik, yol, mesafe;
Seninki, saniyelik zafer, ilmi hurafe
Kavanozda, kendini deryada sanan balik;
Ne aci vahset, magrur ilimdeki kalabalik;
Fezada 'Allah diye bir sey yok' iddiasi
Gel gor, kac fuzeye denk, bir mu'minin duasi;
Rafa kaldirmak icin ruhlarini durduler;
Gunes diye kalpteki gunesi sondurduler.
Bilmediler; kalptedir, kalptedir asil feza;
Kalptedir, olumsuzluk kefili kutsi imza.
Sayidan sonsuzluga sinif gecirtecek not;
Bizdedir ve bizdedir Ars'a giden astronot,
Ve mekandan arinmis ve zamandan ilerde,
Fezayi teslim alma sirri bizimkilerde.

Bizimkiler isiga gem vurarda binerler;
Yerden goge cikmazlar, gokten yere inerler......

Necip Fazil KISAKUREK 1972

GECILMEZ

Bu kapidan kol ve kanat kirilmadan gecilmez;
Esten,dosttan,sevgiliden ayrilmadan gecilmez.
Iceride bir has oda,yeri samur doseli;
Bu odadan gelsin diye cagrilmadan gecilmez.
Eti zehir,yagi zehir,bali zehir dunyada,
Butun fani lezzetlere darilmadan gecilmez.
Varlik nicin,yokluk nasil,yasamak ne,topyekun?
Akli yele saliverip cildirmadan gecilmez.
Kayalik bogazlarda yon arayan bir gemi;
Usta kaptan kilavuza varilmadan gecilmez.
Ne okudun,ne ogrendin,ne bildinse berhava;
Yer cokmeden,gok iki sak yarilmadan gecilmez.
Gecitlerin,kilitlerin yalniz O'nda sifresi;
Iste,iste o etege sarilmadan gecilmez!

Necip Fazil
(1983)



GEL|

Yuzun bir sebepsiz korkuyla ucuk,
O gun basucuma karalarla gel
Arkanda, cepcevre, kizil bir ufuk,
Tepende simsiyah kargalarla gel

Elinden, dal gibi duserken umit,
Ne bir hasret dinle, ne bir ah isit;
Bir yaprak ol, esen ruzgarlarla git,
Kirik bir tekne ol, dalgalarla gel..
NECIP FAZIL KISAKUREK
(1930)

GELIR

Pervane dedigin, ceraga gelir;
Sular, kivrim kivrim, irmaga gelir.

Bulbul kovuldu mu dil bahcesinden,
Gak gak, karga; vak vak, kurbaga gelir.

O yon ki, ezelle ebed arasi
Ne sola kivrilir, ne saga gelir.

Gam cekme, boyle gitmez bu devran,
Nihayet sonuncu duraga gelir.

Hasretle beklenen gelir mutlaka;
Sultan fikir, sanli otaga gelir.

Yirtilir gunesin kapkara zari,
Dunyamiz yepyeni bir caga gelir.

Fuzeler kagniya doner ve nobet,
Isiktan da hizli Buraga gelir.

Gokyuzu, yeryuzu, helallesirler,
Nur, kactigi yerden topraga gelir.

Birlesir, kupkuru dalla yanik kok,
Yemyesil bir isik, yapraga gelir.

Kal'a nin burcundan cakar isaret;
Millet, dalga dalga bayraga gelir.


Necip Fazil KISAKUREK (1970)

Golgeler

Gonlum ucmak dilerken semavi ulkelere;
Ayagim takiliyor yerdeki golgelere...


Necip Fazil, Cile
1982



Haberi Yok


Su geceni durdursam, cekip de eteginden;
Soruversem: Haberin var mi oleceginden?


Necip Fazil, Cile
1939



HAYAT, MAYAT

Hayat, mayat diyorlar
Benim gozum mayat'ta.
Hayatin eksigi var:
Hayat eksik hayatta.

Takinsam, kanat, manat;
Ku$, mu$ olsam segirtsem.
Bombo$ vatana inat,
Matan'a dogru gitsem...

Necip Fazil, 1940
Cile

Huner


O demde ki, perdeler kalkar, perdeler iner,
Azraile "hosgeldin!" diyebilmekte huner...

Necip Fazil, Cile
1976



Islam

Her fikir, her inanis, tek mevsimlik vesselam;
Zaman ve mekan ustu biricik rejim, Islam...

Necip Fazil, Cile
1976

ISARET

O ki, pinar basinda ceker suya hasret;
Kadininda kadina, yurdunda yurda hasret.
Yalan dunyada butun gorunusler igreti;
Her sey o seye hazin benzeyisten ibaret.

Var olan yokluklarin omrunu suruyorum
Asklar bombos kuruntu, hurriyetler esaret
Yalniz, 'Rakip' ismiyle Allah'i goruyorum
Bir yokluk ki, bu dunya, var olandan isaret...

N.F.Kisakurek
(Cile)
1972



Kadin


Kalip degil bir fikir...
Elmas sorguclu fakir;
Acikta sirri bakir;
Kadin...

Colde kacan bir serap;
Yonu kementli mihrap...
Madeni som istirap;
Kadin...

Dipsiz hasrete tuzak;
En yakinken en uzak....
Tadi zehrinde erzak;
Kadin...

Bir isaret, bir misal;
Ayrilik remzi visal...
Allah'a yol bir timsal;
Kadin...



Necip Fazil, Cile
1983

KALDIRIMLAR

Sokaktayim, kimsesiz bir sokak ortasinda
Yuruyorum, arkama bakmadan yuruyorum
Yolumun karanliga karisan noktasinda
Sanki beni bekleyen bir hayal goruyorum.

Kara gozler kul rengi bulutlarla kapanik;
Evlerin bacasini kolluyor yildirimlar.
Bu gece yarisinda iki kisi uyanik:
Biri benim, biri de uzayan kaldirimlar

Icimde damla damla bir korku birikiyor;
Saniyorum her sokak basini kesmis devler,
Simsiyah comlarini uzerime dikiyor
Gozleri cikarilmis bir ama gibi evler

Kaldirimlar, istirap cekenlerin annesi
Kaldirimlar, icimde yasamis bir insandir.
Kaldirimlar, duyulur ses kesilince sesi,
Kaldirimlar, icimde uzayan bir lisandir.

Bana dusmez can vermek yumusak bir kucakta,
Ben bu kaldirimlarin emzirdigi cocugum.
Aman sabah olmasin bu karanlik sokakta,
Bu karanlik sokakta bitmesin yolculugum

Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin;
Iki yanimdan aksin bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi ac kopekler isitsin;
Yolumda bir tak olsun zulmetten tas kemerler.

Ne isikta gezeyim, ne goze goruneyim;
Gunduzler size kalsin, verin karanliklari.
Islak bir yorgan gibi iyice buruneyim,
Ortun, ustume ortun serin karanliklari.

Necip Fazil Kisakurek

Kavanoz

Bir cumbustur kopsa da, gece, yakamozlarda;
Munzevi baliklariz ayri kavanozlarda...

Necip Fazil, Cile



MANSUR

Mercan mercan, ucuk dudaginda kan,
Inci inci, soluk sakaginda ter.
Ne bas yedi, ne kan icti bu meydan
Bu meydan asikktan canini ister.

Tatliydi akrebin sana kiskaci,
Aciya acida buldun ilaci;
Diyordun, geldikce ustuste aci:
Bir azap isterim bundan da beter.

Sana tas attilar, sen gulumsedin,
Dervisin bir cicek atti, inledin,
Bagrimi delmeye tas yetmez, dedin,
Halden anlayanin bir gulu yeter..

N.Fazil KISAKUREK

MUHASEBE


Ben artik ne $airim, ne fikra muharriri!
Sadece beyni zonklayanlardan biri!
Bakmayin tozduguma me$hur Babialide!
Bulmusum rahatimi ben bir tesellide.
Fikrin ne fahi$esi oldum, ne zamparasi!
Bir vicdanin, bilemem, kactir hava parasi?
Evet, kafam catliyor, guya ulvi hastalik;
Bendedir, duymadigi dertlerle kalabalik.
Buyuk meydana dustum, uctu fildisi kulem;
Milyonlarca ayagin altinda kaldi kellem.
Ustun cile, dev gibi geldi catti birden! Tos!!
Sen cuce sanatkarlik, sana busbutun paydos!
Cemiyet, ah cemiyet, yok edilen ruhiyle;
Ve cemiyet, cemiyet, yok edilen guruhiyle...
Cok var ki, bu hinc bende fikirdir, fikirse hinc!
Genc adam, al silahi; iman tilsimli kilinc!
Iste butun meselem, her meselenin basi,
Ben bir genc ariyorum, genclikle koprubasi!
Tirnagi en yirtici hayvanin pencesinden,
Daha keskin eliyle, basini ensesinden,
Ayirip o genc adam, uzansa yatagina;
Yerlestirse basini, iki diz kapagina;
Soruverse: Ben neyim ve bu hal neyin nesi?
Yeti$, yeti$, hey sonsuz varlik muhasebesi!
Disimda bir dunya var, zipzip gibi kuculen,
Icimde homurtular, inanma diye gulen...
Inanmiyorum, bana ogretilen tarihe!
Sebep ne, mezardansa bu hayati tercihe?
Uc katli ahsap evin her kati ayri alem!
Ust kat: Elinde tespih, agliyor babaannem,
Orta kat: (Mavs) oynayan annem ve asiklari,
Alt kat: Kizkardesimin (Tamtam) da cigliklari;
Bir kurtlu peynir gibi, ortasindan kestigim;
Buyrun ve maktaindan seyredin, iste evim!
Bu ne hazin agactir, butun ufkumu tutmu$!
Koku iffet, dalari taklit, meyvesi fuhu$...
Rahminde cemiyetin, ben dogum sancisiyim!
Mukaddes emanetin donmez davacisiyim!
Zamani kokutanlar murteci diyor bana;
Yukseldik saniyorlar, alcaldikca tabana.
Zaman, korkunc daire; ilk ve son nokta nerde?
Bazi geriden gelen, yuzbin devir ilerde!
Yeter senden cektigim, ey tersi donmus ahmak!
Bir saman kagidindan, butun is kopya almak;
Ve sonra kelimeler; kutlu, mutlu, ulusal.
Mavallari bastirdi devrim isimli masal.
Yeni cirkine mahkum, eskisi guzellerin;
Allah kuluna hakim, kullari heykellerin!
Bulustururlar bizi, elbet bir gun hesapta;
Lafini cok dinledik, simdi is inkilapta!
Bekleyin, gorecektir, duranlar yuruyeni!
Sabredin, gelecektir, solmaz, porsumez Yeni!
Karayel, bir kivilcim; simsiyah oldu ocak!
Gun dogmakta, anneler ne zaman doguracak?


Necip Fazil, 1947
Cile

Mujde

Olecegiz; mujdeler olsun, mujdeler olsun!
Olumude olduren Rabbe secdeler olsun!

Necip Fazil, 1982
Cile



Musluman Yuzu

O yuz, her hatti tevhid kaleminden bir satir;
O yuz ki, goz degince Allahi hatirlatir...


Necip Fazil, Cile
1976

NAKARAT

Kucukken derdi ki, dadim:
Cogu gitti, azi kaldi.
Buyudum, ihtiyarladim,
Cogu gitti, azi kaldi.

Vur kazmayi daga Ferhat
Cogu gitti, azi kaldi.
Kisne kir at, kisne kir at
Cogu gitti, azi kaldi.

Dogar bir gun benim gunum,
Cogu gitti, azi kaldi.
Kirk gun, kirk gece dugunum,
Cogu gitti, azi kaldi.

Ektik, ektik, yetisecek,
Cogu gitti, azi kaldi.
Butun yollar bitisecek,
Cogu gitti, azi kaldi.

Bir gun anlasilir siir;
Cogu gitti, azi kaldi.
Ekmek gibi azizlesir,
Cogu gitti, azi kaldi...

N.Fazil KISAKUREK



Ne Ariyorum?


An oluyor bir garip duyguya variyorum,
Ben bu sefil dunyada acep ne ariyorum?..


Necip Fazil, 1939
Cile



O

O, Allah'in emriyle Kainat Efendisi;
Varligin Taci, varlik nurunun ta kendisi...


Necip Fazil, Cile
1974



O AN

Tas merdivenler gibi, asinmis ayaklardan,
Secde yerine carpa carpa alinim asinsa
Goklerin kamcisiyle yedigim dayaklardan,
Erisem de, tabutum bosmus gibi tasinsa

Bir garip insan olsam, benzemez hic kimseye;
Tek hece bilmez, tek renk gormez, tek ses isitmez.
Karanligi, yogursam nura donduresiye.
Tirmansam o ana ki, yek paredir ve bitmez.

N.F.Kisakurek
(Cile)
1972

Olcu


Mujdecim, Kurtaricim, Efendim, Peygamberim;
Sana uymayan olcu, hayat olsa teperim!


Necip Fazil, Cile
1974



Olunun Odasi


Bir oda, yerde bir mum, perdeler indirilmis;
Yerde ciplak bir gomlek, korkusundan dirilmis.
Sutbeyaz duvarlarda, civilerin golgesi;
Artik ne bir citirti, ne de bir ayak sesi...
Yatiyor yataginda, dimdik, upuzun, olu;
Ustu, boynuna kadar bir carsafla ortulu.
Bezin ustunde, ayak parmaklarinin izi;
Mum alevinden sari, baygin ve donuk benzi.
Son nefesle gogsu bos, eli uzanmis yana;
Gozleri renkli bir cam, mihli ahsap tavana.
Sarkik dudaklarinin ucunda bir cizgi var;
Kucuk bir cizgi, kucuk, tutreyen bir an kadar.
Sarkik dudaklarinda asili titrek bir an;
Belli ki, birdenbire gitmis cirpinamadan.
Bu benim kendi olum, bu benim kendi olum;
Bana geldigi zaman, boyle gelecek olum...


Necip Fazil, Cile
1925

Perdeler


Perdeler, hep perdeler...
Her yerde, her yerdeler.
Pencerede, kapida,
Gecitte, kemerdeler...
Perdeler, hep perdeler...

Ya benim sevdiklerim,
Simdi nerde, nerdeler?
Onu bombos perdenin;
Icerde, icerdeler!
Perdeler, hep perdeler...

Gonulde asil perde;
Onu hangi goz deler?
Surat maske altinda,
Sis altinda beldeler.
Perdeler, hep perdeler...

Perdeye dogru akin;
Atlilar, piyadeler.
Yollar, yonler dolasik;
Degisik ifadeler.
Perdeler, hep perdeler..

Bir tohumda bin gomlek.
Giyim giyim fideler.
Kalbler dilini yutmus;
Bangir bangir mideler.
Perdeler, hep perdeler...

Son noktada son perde;
Cevrilmis seccadeler.
Orada i$te i$te,
Olumden azadeler!
Perdeler, hep perdeler...


Necip Fazil, Cile
1962

Sanat

Anladim isi, sanat Allahi aramakmis;
Marifet bu, gerisi yalniz celik-comakmis...

Necip Fazil, 1939
Cile



S E N

Senden, senden, hep senden,
Akisler aynalarda,
Goge ciksam mahzenden;
Hasretim turnalardan.

Seni buldun bulduysam;
Gokten bir davet duysam
Ben ki, sucumu yuysam,
Su biter kurnalarda.

Garibe sensin vatan,
Nur yurdunu aratan
Sensin, sensin yaratan,
Rahmetli analarda.

N.F.Kisakurek
(Cile)
1973



Tam Otuz Yil


Tam otuz yildir saatim islemis ben durmusum;
Gokyuzunden habersiz, ucurtma ucurmusum...


Necip Fazil, 1934
Cile

SAKARYA TURKUSU

Insan bu, su misali, kivrim kivrim akar ya;
Bir yanda akan benim, obur yanda Sakarya.
Su iner yokuslardan, hep basamak basamak;
Benimse alin yazim, yokuslarda susamak.
Her sey akar, su, tarih, yildiz, insan ve fikir;
Oluklar cift; birinden nur akar, birinden kir.
Akista denetlenmis, buyuk, kucuk, kainat;
$u cikan buluta bak, bu inen suya inat!
Fakat Sakarya baska, yokus mu cikiyor ne,
Kursundan bir yuk binmis, kopukten govdesine;
Catliyor, yirtiniyor yokusu sokmek icin.
Hey Sakarya, kim demis suya vurulmaz percin?
Rabbim isterse, sular buklum buklum burulur,
Sirtina Sakarya'nin, Turk tarihi vurulur.
Eyvah, eyvah, Sakaryam, sana mi dustu bu yuk?
Bu dava hor, bu dava oksuz, bu dava buyuk!..
Ne agir imtihandir, basindaki, Sakarya!
Binbir basli kartali nasil tasir kanarya?
Insandir saniyordum mukaddes yuke hamal;
Hamallik ki, sonunda, ne rutbe var, ne de mal.
Yalniz aci bir lokma, zehirle pismis astan;
Ve ayrilik, anneden, vatandan, arkadastan;
simdi dovun Sakarya, dovunmek vakti bu an;
Kehkesanlara kacmis eski gunleri an!
Hani Yunus Emre ki, kiyinda geziyordu;
Hani ardina cil cil kubbeler serpen ordu?
Nerede kardeslerin, comert Nil, yesil Tuna;
Giden sanli akinci, ne gun doner yurduna?
Mermerlerin nabzinda hala carpar mI tekbir?
Bulur mu **** ruzgar o sedayi: Allah bir!
Butun bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran doktu geceler.
Vicdan azabina es, kayna kayna Sakarya,
Oz yurdunda garipsin, oz vataninda parya!
Insan ucbes damla kan, irmak ucbes damla su;
Bir hayata cattik ki, hayata kurmus pusu.
Geldi olumlu yalan, gitti olumsuz gercek;
Siz, hayat suren lesler, sizi kim diriltevek?
Kafdagini assalar, belki ceker de bir kil!
Bu ifritten sualin, kilini cekmez akil!
Sakarya, saf cocugu, masum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldik Allah yolunun!
Sen ve Ben, gozyasiyla islanmis hamurdaniz;
Rengimize baksinlar, kandan ve camurdaniz!
Akrebin kiskacinda yogurmus bizi kader;
Aldirma, boyle gelmis, bu dunya boyle gider!
Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;
Sen kivril, ben gideyim, son Peygamber kilavuz!
Yol onun, varlik onun, gerisi hep angarya;
Yuzustu cok surundun, ayaga kalk, Sakarya!..

Necip Fazil KISAKUREK