Nerden
LakapDUA NEDİR
Dunın sözlük anlamı; Allah'a yakarış, niyaz, yalvarış, hayır ve rahmet dilemek demektir.
Ayrıca yalvarmak, çağırmak ve seslenmek anl***** da gelmektir.
İslam alimleri, bir insanın duasının kabul olması için iman etmiş olması gerekir demişlerdir.
Dua kelimesi; seslenmek, çağırmak, istemek, yardım isteğinde bulunmak, isimlendirmek, sığınmak, ilgi kurmak gibi anlamlara gelir.
Dini bir terim olarak ise; kulun Allah’ın yaratıcılığı ve üstün gücü karşısında acziyetini itirafı, Allah’a sığınma ve yönelişi, sevgi ve yüceltme duyguları ile onun ihsan, feyz ve manevi yardımını dilemesi, affını talep etmesidir.
Dua; aciz olanın güçlü olana, sınırlı olanın sınırsız olana, yaratılanın yaratana, şanlı olanın şansız olana, küçüğün en büyüğe yönelişidir.
Dua; iyiliğin istenmesi, kötülüğün reddedilmesidir.
Dua; mü’min için bir ibadettir, tapınmanın bir parçasıdır. Hatta ibadetin özü, iliğidir. Gurur ve istiğnadan arınmaktır.
Dua; bir aksiyon, çaba, uyanış, diriliş, Allah’ın hakimiyetini ilandır.
“İnsan içinde bulunduğu zor ve sıkıntılı durumlardan kurtulmak, kötü durumlara maruz kalmamak için Allah’ı hatırlar, aczini , güçsüzlüğünü ve kusurlarını samimiyetle itiraf ederek, O’ndan yardım ister. (Zikir, istiaze, istiane) Kötü durumdan kurtulma isteği onu işlediği günah ve kusurlar sebebiyle pişmanlık duymaya ve kalbini temizlemeye, Allah’ı övüp yüceltmeye, af dilemeye sevkeder.(Zikir, tesbih, hamd, sena, tövbe, istiğfar) Bazen sıkıntıdan kurtulduğu nimet ve rahata kavuştuğu için memnuniyetini dile getirir. (Şükür, hamd, sena)
Dua; bazen tabiattaki nizam ve estetiği derinden müşahede eden mutlak kemal, güzellik ve gerçekliği sezen kişinin içinde meydana gelen hayranlık duygularının ifadesi olur.(Zikir, tesbih, tekbir, tehlil)”(1)
KUR’AN-I KERİM’DE DUA
Hayat kitabımız Kur’an-ı Kerim’de dua ile ilgili pek çok ayet bulunmaktadır. Duanın mahiyeti, şekli ve gerekliliğiyle ilgili bazı ayetleri aşağıya alıyoruz:
“Rabbimiz şöyle buyurdu:Bana dua edin kabul edeyim.” (2)
“Rabbinize yalvara yakara ve gizlice dua edin. Bilesiniz ki O, haddi aşanları sevmez. Islah edilmesinden sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah’a korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin.” (3)
“Kullarım sana beni sorduğunda (onlara söyle): Ben çok yakınım. Bana dua ettiği zaman dua edenin dileğine karşılık veririm.” (4)
“Dua müminin silahı, dinin direği, göklerin ve yerin nurudur.” (5)
“(Resulüm)Deki: (Kulluk ve yalvarmanız) duanız olmasa Rabbim size ne diye değer versin. (Ey inkarcılar siz Resulün bildirdiklerini) kesinkes yalan saydınız; onun için azap yakanızı, bırakmayacaktır.” (6)
“Kendi kendine, yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan bir sesle sabah akşam Rabbini an, gafillerden olma.” (7)
“Sabah akşam Rabbine, O’nun rızasını dileyerek dua edenlerle birlikte canda sebat et.” (
HERŞEY ALLAH’I TESBİH EDER
“Yedi gök, yer ve bunlarda bulunan herkes O’nu tesbih eder. Onu övgü ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Ne var ki siz onların tesbihini anlamazsınız. O halimdir, bağışlayıcıdır.” (9)
“Gök gürültüsü Allah’ı hamd ile tesbih eder. Melekler de O’nun heybetinden dolayı tesbih ederler.” (10)
“Gökler de ve yerde bulunan bir şey Allah’ı tesbih eder. O azizdir, hakimdir.” (11)
Her şey kendi lisanı haliyle, bizim anlayamadığımız, kavrayamadığımız bir yöntemle Allah’ı anmakta, ibadetini ve duasını yapmakta iken bize ne oluyor da kulluk vazifemizi yerine getirmiyoruz?
Düşünmeye değer!..
DUA VE TAPINMA ANCAK ALLAH’ADIR
İnsanın duası, yönelişi ve tapınması ancak Allah’adır. Bizleri yaratan ve sonsuz nimetlerle perverde eden Rabbimizi bırakıp sahte ilahlara, güçlere, varlıklara yönelmemiz kadar, alçakça, zelil ve hakir bir durum yoktur.
Rabbimiz de bizi bu konuda hep uyarıyor:
“Allah’ın dışında dua ettikleriniz (tapındıklarınızın) ne size yardıma güçleri yeter ne de kendilerine yardım ederler.” (12)
“O (inkarcı ve münafık) Allah’ı bırakıp kendisine ne faydası, ne de zararı dokunacak şeylere dua eder (yakarır) Bu (haktan) büsbütün uzak olan sapıklığın ta kendisidir.” (13)
“O halde sakın Allah ile beraber başka tanrıya kulluk edip yalanlama, sonra azap edilenlerden olursun.”(14)
Dunın sözlük anlamı; Allah'a yakarış, niyaz, yalvarış, hayır ve rahmet dilemek demektir.
Ayrıca yalvarmak, çağırmak ve seslenmek anl***** da gelmektir.
İslam alimleri, bir insanın duasının kabul olması için iman etmiş olması gerekir demişlerdir.
Dua kelimesi; seslenmek, çağırmak, istemek, yardım isteğinde bulunmak, isimlendirmek, sığınmak, ilgi kurmak gibi anlamlara gelir.
Dini bir terim olarak ise; kulun Allah’ın yaratıcılığı ve üstün gücü karşısında acziyetini itirafı, Allah’a sığınma ve yönelişi, sevgi ve yüceltme duyguları ile onun ihsan, feyz ve manevi yardımını dilemesi, affını talep etmesidir.
Dua; aciz olanın güçlü olana, sınırlı olanın sınırsız olana, yaratılanın yaratana, şanlı olanın şansız olana, küçüğün en büyüğe yönelişidir.
Dua; iyiliğin istenmesi, kötülüğün reddedilmesidir.
Dua; mü’min için bir ibadettir, tapınmanın bir parçasıdır. Hatta ibadetin özü, iliğidir. Gurur ve istiğnadan arınmaktır.
Dua; bir aksiyon, çaba, uyanış, diriliş, Allah’ın hakimiyetini ilandır.
“İnsan içinde bulunduğu zor ve sıkıntılı durumlardan kurtulmak, kötü durumlara maruz kalmamak için Allah’ı hatırlar, aczini , güçsüzlüğünü ve kusurlarını samimiyetle itiraf ederek, O’ndan yardım ister. (Zikir, istiaze, istiane) Kötü durumdan kurtulma isteği onu işlediği günah ve kusurlar sebebiyle pişmanlık duymaya ve kalbini temizlemeye, Allah’ı övüp yüceltmeye, af dilemeye sevkeder.(Zikir, tesbih, hamd, sena, tövbe, istiğfar) Bazen sıkıntıdan kurtulduğu nimet ve rahata kavuştuğu için memnuniyetini dile getirir. (Şükür, hamd, sena)
Dua; bazen tabiattaki nizam ve estetiği derinden müşahede eden mutlak kemal, güzellik ve gerçekliği sezen kişinin içinde meydana gelen hayranlık duygularının ifadesi olur.(Zikir, tesbih, tekbir, tehlil)”(1)
KUR’AN-I KERİM’DE DUA
Hayat kitabımız Kur’an-ı Kerim’de dua ile ilgili pek çok ayet bulunmaktadır. Duanın mahiyeti, şekli ve gerekliliğiyle ilgili bazı ayetleri aşağıya alıyoruz:
“Rabbimiz şöyle buyurdu:Bana dua edin kabul edeyim.” (2)
“Rabbinize yalvara yakara ve gizlice dua edin. Bilesiniz ki O, haddi aşanları sevmez. Islah edilmesinden sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah’a korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin.” (3)
“Kullarım sana beni sorduğunda (onlara söyle): Ben çok yakınım. Bana dua ettiği zaman dua edenin dileğine karşılık veririm.” (4)
“Dua müminin silahı, dinin direği, göklerin ve yerin nurudur.” (5)
“(Resulüm)Deki: (Kulluk ve yalvarmanız) duanız olmasa Rabbim size ne diye değer versin. (Ey inkarcılar siz Resulün bildirdiklerini) kesinkes yalan saydınız; onun için azap yakanızı, bırakmayacaktır.” (6)
“Kendi kendine, yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan bir sesle sabah akşam Rabbini an, gafillerden olma.” (7)
“Sabah akşam Rabbine, O’nun rızasını dileyerek dua edenlerle birlikte canda sebat et.” (
HERŞEY ALLAH’I TESBİH EDER
“Yedi gök, yer ve bunlarda bulunan herkes O’nu tesbih eder. Onu övgü ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Ne var ki siz onların tesbihini anlamazsınız. O halimdir, bağışlayıcıdır.” (9)
“Gök gürültüsü Allah’ı hamd ile tesbih eder. Melekler de O’nun heybetinden dolayı tesbih ederler.” (10)
“Gökler de ve yerde bulunan bir şey Allah’ı tesbih eder. O azizdir, hakimdir.” (11)
Her şey kendi lisanı haliyle, bizim anlayamadığımız, kavrayamadığımız bir yöntemle Allah’ı anmakta, ibadetini ve duasını yapmakta iken bize ne oluyor da kulluk vazifemizi yerine getirmiyoruz?
Düşünmeye değer!..
DUA VE TAPINMA ANCAK ALLAH’ADIR
İnsanın duası, yönelişi ve tapınması ancak Allah’adır. Bizleri yaratan ve sonsuz nimetlerle perverde eden Rabbimizi bırakıp sahte ilahlara, güçlere, varlıklara yönelmemiz kadar, alçakça, zelil ve hakir bir durum yoktur.
Rabbimiz de bizi bu konuda hep uyarıyor:
“Allah’ın dışında dua ettikleriniz (tapındıklarınızın) ne size yardıma güçleri yeter ne de kendilerine yardım ederler.” (12)
“O (inkarcı ve münafık) Allah’ı bırakıp kendisine ne faydası, ne de zararı dokunacak şeylere dua eder (yakarır) Bu (haktan) büsbütün uzak olan sapıklığın ta kendisidir.” (13)
“O halde sakın Allah ile beraber başka tanrıya kulluk edip yalanlama, sonra azap edilenlerden olursun.”(14)
