Hz. ZÜLKIFL
(a.s)
Kur'ân'da adi geçen peygamberlerden biri.
Kur'ân'da iki yerde kendisinden bahsedilmektedir: "ismâil,
idris ve Zülkifl, hepsi sabredenlerdendi. Onlari rahmetimize soktuk. süphesiz
onlar salih olanlardandi" (el-Enbiyâ, 21/85, 86).
Âyette geçen "Zülkifl" adi
degil lakabidir ve "nasib ve kismet sahibi" anlamina gelir. Fakat
burada dünyevî zenginligi degil, onun üstün kisiligini ve âhiretteki
derecesini kastetmek için kullanilmistir. Onun gerçek adi hakkinda
çok farkli rivayetler vardir. Yahudiler O'nun, israilogullarinin esâreti
sirasinda peygamber tayin edilen ve vazifesini Habur irmagi yakinlarinda bir bölgede
yapan Hereksel oldugunu iddia etmislerdir. Âlimlerin bir kismi da onun
Eyyub (a.s)'in kendisinden sonra peygamber olan Bisr adindaki oglu oldugunu söylemislerdir.
Fakat bu görüslerin hiç biri kesinlik derecesine sahip
degildir.
Zülkifl (a.s)'in peygamber olmadigi söyleyenler
olmussa da, âlimlerin ekseriyetine göre peygamberdir ve makbul olan görüs
de budur (el-Kurtubî, el-Cami'li Ahkâmi'l-Kur'ân, Kahire 1967,
XI, 327 vd.; el-Alusî, Ruhu'l-Meânî, Beyrut t.y., XVII, 82;
el-Mevdudî, Tefhimu'l-Kur'ân, istanbul 1991, III, 327).
Yüce Allah Eyyûb (a.s)'in kissasini arzettikten
sonra, peygamberlerinden bazilarini anmis ve onlari övmüstür.
insanlari tevhide çagiran, Allah'in sevgi ve övgülerini kazanan
bu peygamberden biri de, Zülkifl (a.s)'dir. Bu konudaki âyetlerin meâli
söyledir:
"Kuvvetli ve basiretli kullariniz ibrahim'i, ishâk'i
ve Yâkub'u da an. Biz onlari ahiret yurdunu düsünme özelligiyle
temizleyip, kendimize halis (kul) yaptik. Onlar bizim yanimizda seçkinlerden,
hayirlilardandir. ismâil'i, Elyesâ'i, Zülkifl'i de an. Hepsi de
iyilerdendir" (Sad, 38/45, 46, 47, 48).
Taberî'de yer alan bir rivayete göre Zülkifl
(a.s) sam'da otururdu. Oradaki halki Allah'a inanmaya, O'na ibadet etmeye ve dürüst
bir sekilde yasamaya çagirdi ve orada vefât etti (et-Taberî,
Tarih, Misir 1326, I, 167).
(a.s)
Kur'ân'da adi geçen peygamberlerden biri.
Kur'ân'da iki yerde kendisinden bahsedilmektedir: "ismâil,
idris ve Zülkifl, hepsi sabredenlerdendi. Onlari rahmetimize soktuk. süphesiz
onlar salih olanlardandi" (el-Enbiyâ, 21/85, 86).
Âyette geçen "Zülkifl" adi
degil lakabidir ve "nasib ve kismet sahibi" anlamina gelir. Fakat
burada dünyevî zenginligi degil, onun üstün kisiligini ve âhiretteki
derecesini kastetmek için kullanilmistir. Onun gerçek adi hakkinda
çok farkli rivayetler vardir. Yahudiler O'nun, israilogullarinin esâreti
sirasinda peygamber tayin edilen ve vazifesini Habur irmagi yakinlarinda bir bölgede
yapan Hereksel oldugunu iddia etmislerdir. Âlimlerin bir kismi da onun
Eyyub (a.s)'in kendisinden sonra peygamber olan Bisr adindaki oglu oldugunu söylemislerdir.
Fakat bu görüslerin hiç biri kesinlik derecesine sahip
degildir.
Zülkifl (a.s)'in peygamber olmadigi söyleyenler
olmussa da, âlimlerin ekseriyetine göre peygamberdir ve makbul olan görüs
de budur (el-Kurtubî, el-Cami'li Ahkâmi'l-Kur'ân, Kahire 1967,
XI, 327 vd.; el-Alusî, Ruhu'l-Meânî, Beyrut t.y., XVII, 82;
el-Mevdudî, Tefhimu'l-Kur'ân, istanbul 1991, III, 327).
Yüce Allah Eyyûb (a.s)'in kissasini arzettikten
sonra, peygamberlerinden bazilarini anmis ve onlari övmüstür.
insanlari tevhide çagiran, Allah'in sevgi ve övgülerini kazanan
bu peygamberden biri de, Zülkifl (a.s)'dir. Bu konudaki âyetlerin meâli
söyledir:
"Kuvvetli ve basiretli kullariniz ibrahim'i, ishâk'i
ve Yâkub'u da an. Biz onlari ahiret yurdunu düsünme özelligiyle
temizleyip, kendimize halis (kul) yaptik. Onlar bizim yanimizda seçkinlerden,
hayirlilardandir. ismâil'i, Elyesâ'i, Zülkifl'i de an. Hepsi de
iyilerdendir" (Sad, 38/45, 46, 47, 48).
Taberî'de yer alan bir rivayete göre Zülkifl
(a.s) sam'da otururdu. Oradaki halki Allah'a inanmaya, O'na ibadet etmeye ve dürüst
bir sekilde yasamaya çagirdi ve orada vefât etti (et-Taberî,
Tarih, Misir 1326, I, 167).