Nerden
LakapHZ. SÂLIH (S.A.)
Sâlih Peygamber Semud kavmine gönderilen peygamber olup Nuh
aleyhisselamin ogullarindan Sam'in neslinden olup Hz.Âdem'in 19. kusaktan
torunudur. Âd kavmi helâk olduktan sonra felaketten kurtulanlardan
Semud, Sam ile Hicaz arasindaki Hicr denilen yere yerlesti. Semud'un torunlari
Ad'in helâk oldugu yere gidip yerlestiler.Reisleri de Cenda bin Amr
isminde birisi idi. Zamanla bolluga kavusup Ad kavmi gibi azdilar. Taslardan
yaptiklari putlara taptilar. Iste bu diyarda Hz. Sâlih dogup büyüdü.
Kücük yastan itibaren putlara tapmazdi, ve ileride kendisinin Semûd'e
lâzim olabilecegi icin ona kimse birsey diyemezdi. Azginliklarindan dolayi
Allahü Teâlâ onlara Sâlih aleyhisselami peygamber olarak
gönderdi : « Biz Semûd kavmine kardesleri Salih'i (gönderdik)
» . Hz.Sâlih onlari putlara tapmaktan men'edip azginliklarindan
sakindirdi. Onlari imâna davet edip Hz. Nuh'un dinini teblig etti. Bircok
kavim gibi Semud'un cogu Sâlih peygambere isyan, azi imân etti :
«Dediler ki: Sen, olsa olsa iyice büyülenmis birisin! Sen de
ancak bizim gibi bir insansin » . Bütün hakaretlere ragmen
Hz.Sâlih onlari tatli dille imâna cagirdi ise de Semud peygamberini
büyülenmis yalanci ve büyüklenen diye itham etmeyi
birakmadi. Yüce Allah taskinliklarindan dolayi Semud'un kadinlarini kisir
birakti. Agaclar kuruyup meyve vermedi, hayvanlar yavrulamaz oldu. Bu durum
karsisinda Sâlih âleyhisselama hâkâret edip onu ölümle
tehdit ettiler. Peygamberliginin kaniti icin ondan bir mucize isteyip, mucize gösterdigi
takdirce ona inanacaklarina söz verdiler. Kayadan bir deve meydana
gelmesini istediler. Deve olmasini istedikleri kaya büyüyüp gebe
bir deve sekline döndü. Deve'nin yavrulamasi üzerine bazilari imân
etti. Devenin memesinden akan sütten Semudlular kaplarini doldurdular. Sâlih
aleyhisselam devenin kayadan cikmasi üzerine kavmine: « Ey kâvmim,
Allah'a kulluk ediniz! O Allah ki, sizin icin O'ndan baska ibâdet edecek
hic bir ilâh yoktur. Onu kendi hâline birakiniz! Sakin ona bir
fenalik etmeyiniz! Sonra sizi cok elemli bir azap yakalar. Iste su deve
peygamberligimin dogruluguna bir delildir. Bu kuyunun suyunu nöbetle
muayyen bir gün devenin icme hakki vardir. Muayyen bir gün de sizin
icme hakkiniz vardir. Sakin bu deveye fenâlik dokundurmayiniz! Sonra sizi
büyük bir günün azâbi yakalar » . Ama
Semudlular bunu dinlemeyip devenin ayaklarini kesip öldürdüler:
«Buna ragmen onlar deveyi kestiler; ama pisman da oldular»
. Bu - igrenc - isi baslarinin Kudar bin Sâlif isimli 9 kisilik bir
grup yapti . Hz.Sâlih ile alay edip:'Eger hakikaten peygamber isen bize
vâd ettigin azâbi getir' dediler : « Büyüklük
taslayanlar dediler ki: 'Biz de sizin inandiginizi inkar edenlerdeniz. Derken o
disi deveyi ayaklarini keserek öldürdüler ve Rablerinin emrinden
disari ciktilar da: Ey Sâlih! Eger sen gercekten peygamberdensen bizi
tehditettigin azabi bize getir, dediler» . Devenin bastigi yerden kan
fiskirdigini, agaclarin yapraklarinin kizardigini, kuyulardaki suyun kan
kirmizisi, yüzlerinin sapsari oldugunu gördüler ve birbirlerine
haber verdiler. Allahü Teâlâ Sâlih âleyhisselama o
beldeyi terk etmelerini ve bir siddetli azabin gelecegini vahyetmesi üzerine
Hz.Sâlih ve kendisine imân eden 4000 kisi ile birlikte orayi terk
ettiler. Semudlularin yüzleri ise kana boyanmis gibi kipkirmizi, daha sonra
da simsiyah oldu. Cebrail aleyhisselam onlari bir sabah vakti sayha ile
azablandirdi. Semud'un muhkem binalari bile kendilerini kurtarmadi ve onlar
sayhanin siddetinden hepsinin ödleri patlayarak helâk oldu: «(Bu
azginlara) azabim ve uyarilarim nasil oldu! Biz onlarin üzerlerine korkunc
bir ses gönderdik. Hemen hayvan agilina konan kuru ot gibi oldular »
. Ancak birisi sayha'dan kurtulmustu. Bunun ismi Ebû Rigâl isminde
birisi idi. Ebû Rigâl Semûd'un helâk oldugu sirada
Mekke-i Mükerremede Harem-Serif'de idi. Bu sebepten dolayi ona musibetten
bir sey isâbet etmedi. Günlerden bir gün Harem'den ciktiginda gökten
bir tas düsüp onu öldürdü. Resulallah Hicr'e ugradigi
vakit buyurdu ki: « Mucize istemeyiniz. Muhakkak ki Sâlih'in
kavmi mucize istedi de, Allahü Teâlâ onlara deve gönderdi.
Deve bu yoldan suya gider, su taraftan giderdi. Sonra onlar, Rablerinin emrinden
(hak sözden) dönüp haddi astilar. Allah'in hareminde olan bir
kisi disinda (ve imân edenler müstesna) Semûd kavminden herkesi
helâk eden bir sayha onlari yakalayiverdi» Bunun kim oldugu sorusuna:«
Ebû Rigâl'dir. Harem'den ciktiginda isâbet eden azâb ona
da isâbet etti» dedi. Sâlih peygamber bundan sonra imân
edenlerle birlikte Mekke veya Sam taraflarina gitti (Elmaliya göre ise
Filistine gitti) , Remle'de yerlesti. Mekke'de vefat edip Kâbe-i Muazzama
yaninda defn edildi. Hz. Sâlih'in deve mucizesinden hâric baska
mucizeleri sunlardi: -Sâlih peygamberin duasi üzerine- meyvesiz
agaclarin meyve vermesi, tastan su cikmasi ve bir Semûd'lunun Hz.Sâlih'in
cadirini yakmasi üzerine onun yanmamasi.
Sâlih Peygamber Semud kavmine gönderilen peygamber olup Nuh
aleyhisselamin ogullarindan Sam'in neslinden olup Hz.Âdem'in 19. kusaktan
torunudur. Âd kavmi helâk olduktan sonra felaketten kurtulanlardan
Semud, Sam ile Hicaz arasindaki Hicr denilen yere yerlesti. Semud'un torunlari
Ad'in helâk oldugu yere gidip yerlestiler.Reisleri de Cenda bin Amr
isminde birisi idi. Zamanla bolluga kavusup Ad kavmi gibi azdilar. Taslardan
yaptiklari putlara taptilar. Iste bu diyarda Hz. Sâlih dogup büyüdü.
Kücük yastan itibaren putlara tapmazdi, ve ileride kendisinin Semûd'e
lâzim olabilecegi icin ona kimse birsey diyemezdi. Azginliklarindan dolayi
Allahü Teâlâ onlara Sâlih aleyhisselami peygamber olarak
gönderdi : « Biz Semûd kavmine kardesleri Salih'i (gönderdik)
» . Hz.Sâlih onlari putlara tapmaktan men'edip azginliklarindan
sakindirdi. Onlari imâna davet edip Hz. Nuh'un dinini teblig etti. Bircok
kavim gibi Semud'un cogu Sâlih peygambere isyan, azi imân etti :
«Dediler ki: Sen, olsa olsa iyice büyülenmis birisin! Sen de
ancak bizim gibi bir insansin » . Bütün hakaretlere ragmen
Hz.Sâlih onlari tatli dille imâna cagirdi ise de Semud peygamberini
büyülenmis yalanci ve büyüklenen diye itham etmeyi
birakmadi. Yüce Allah taskinliklarindan dolayi Semud'un kadinlarini kisir
birakti. Agaclar kuruyup meyve vermedi, hayvanlar yavrulamaz oldu. Bu durum
karsisinda Sâlih âleyhisselama hâkâret edip onu ölümle
tehdit ettiler. Peygamberliginin kaniti icin ondan bir mucize isteyip, mucize gösterdigi
takdirce ona inanacaklarina söz verdiler. Kayadan bir deve meydana
gelmesini istediler. Deve olmasini istedikleri kaya büyüyüp gebe
bir deve sekline döndü. Deve'nin yavrulamasi üzerine bazilari imân
etti. Devenin memesinden akan sütten Semudlular kaplarini doldurdular. Sâlih
aleyhisselam devenin kayadan cikmasi üzerine kavmine: « Ey kâvmim,
Allah'a kulluk ediniz! O Allah ki, sizin icin O'ndan baska ibâdet edecek
hic bir ilâh yoktur. Onu kendi hâline birakiniz! Sakin ona bir
fenalik etmeyiniz! Sonra sizi cok elemli bir azap yakalar. Iste su deve
peygamberligimin dogruluguna bir delildir. Bu kuyunun suyunu nöbetle
muayyen bir gün devenin icme hakki vardir. Muayyen bir gün de sizin
icme hakkiniz vardir. Sakin bu deveye fenâlik dokundurmayiniz! Sonra sizi
büyük bir günün azâbi yakalar » . Ama
Semudlular bunu dinlemeyip devenin ayaklarini kesip öldürdüler:
«Buna ragmen onlar deveyi kestiler; ama pisman da oldular»
. Bu - igrenc - isi baslarinin Kudar bin Sâlif isimli 9 kisilik bir
grup yapti . Hz.Sâlih ile alay edip:'Eger hakikaten peygamber isen bize
vâd ettigin azâbi getir' dediler : « Büyüklük
taslayanlar dediler ki: 'Biz de sizin inandiginizi inkar edenlerdeniz. Derken o
disi deveyi ayaklarini keserek öldürdüler ve Rablerinin emrinden
disari ciktilar da: Ey Sâlih! Eger sen gercekten peygamberdensen bizi
tehditettigin azabi bize getir, dediler» . Devenin bastigi yerden kan
fiskirdigini, agaclarin yapraklarinin kizardigini, kuyulardaki suyun kan
kirmizisi, yüzlerinin sapsari oldugunu gördüler ve birbirlerine
haber verdiler. Allahü Teâlâ Sâlih âleyhisselama o
beldeyi terk etmelerini ve bir siddetli azabin gelecegini vahyetmesi üzerine
Hz.Sâlih ve kendisine imân eden 4000 kisi ile birlikte orayi terk
ettiler. Semudlularin yüzleri ise kana boyanmis gibi kipkirmizi, daha sonra
da simsiyah oldu. Cebrail aleyhisselam onlari bir sabah vakti sayha ile
azablandirdi. Semud'un muhkem binalari bile kendilerini kurtarmadi ve onlar
sayhanin siddetinden hepsinin ödleri patlayarak helâk oldu: «(Bu
azginlara) azabim ve uyarilarim nasil oldu! Biz onlarin üzerlerine korkunc
bir ses gönderdik. Hemen hayvan agilina konan kuru ot gibi oldular »
. Ancak birisi sayha'dan kurtulmustu. Bunun ismi Ebû Rigâl isminde
birisi idi. Ebû Rigâl Semûd'un helâk oldugu sirada
Mekke-i Mükerremede Harem-Serif'de idi. Bu sebepten dolayi ona musibetten
bir sey isâbet etmedi. Günlerden bir gün Harem'den ciktiginda gökten
bir tas düsüp onu öldürdü. Resulallah Hicr'e ugradigi
vakit buyurdu ki: « Mucize istemeyiniz. Muhakkak ki Sâlih'in
kavmi mucize istedi de, Allahü Teâlâ onlara deve gönderdi.
Deve bu yoldan suya gider, su taraftan giderdi. Sonra onlar, Rablerinin emrinden
(hak sözden) dönüp haddi astilar. Allah'in hareminde olan bir
kisi disinda (ve imân edenler müstesna) Semûd kavminden herkesi
helâk eden bir sayha onlari yakalayiverdi» Bunun kim oldugu sorusuna:«
Ebû Rigâl'dir. Harem'den ciktiginda isâbet eden azâb ona
da isâbet etti» dedi. Sâlih peygamber bundan sonra imân
edenlerle birlikte Mekke veya Sam taraflarina gitti (Elmaliya göre ise
Filistine gitti) , Remle'de yerlesti. Mekke'de vefat edip Kâbe-i Muazzama
yaninda defn edildi. Hz. Sâlih'in deve mucizesinden hâric baska
mucizeleri sunlardi: -Sâlih peygamberin duasi üzerine- meyvesiz
agaclarin meyve vermesi, tastan su cikmasi ve bir Semûd'lunun Hz.Sâlih'in
cadirini yakmasi üzerine onun yanmamasi.
