tek başıma kaldım yine bu bana büyük gelen evde....
öyle soğuk ki içerisi buz tutuorum adeta...ısıtmıo hiçbişey , hiç bişey
titremememi yavşlatmıo..bikaç tur atıorum evde ve yine yoğunluğunu
hissettiğim odama yatağıma çöküyorum...müziği açıyorum ve hiç kimse
bilmez çalmaya başlıor...yorganı kafama çektiğim gibi yine o önceden
kare kare alınmış hayallrim sıralanıo...bir bir üzüntüler geçip yerini
sıradakine bırakıor...hiç kimse bilmez ior evet hiç bilmiosun özellikle
bilmesi gerekn kişi senken sen bilmiosun...hiç kimse sevmez sen onca
insan varken beni bulamazsın zaten...yorgun düşersin ve o sırada seni
tutacak birini eminimki bulursun şimdi sende yoksun yanımda ...hıh
okadar belliki bu...hiçkimse duymuo çığlıklarımı ...hiç kimse
sormuo...ve sen yine yoksun...bak bunlar sana ne kadar anıdık gelior
dimi ewet öyle olması lazım çünkü senin sözlerin bunlar... tam 9 sene
önce küçücük yaşımda aha adını bile koyamadığım bi sevgiyle snaa
bağlanmışken gerçekten net bir şekilde algılayabildiğim tek sözlerdi
bunlar...ne garip sen başkasına duyuyosun bense sana... na acı sen
başkasında yaşıosun ense sende....
neden herşey bukadar zorki...neden bırakmak bu kadar güç..denemedim mi
sanki seni bırakmayı istemedim mi sanıosun olmuo işte tam 9 senedir
atamıorum seni ...acıtıosun beni!incitiosun ...hergece ağlama nöbetleri
geçiriorum ....bitek seni istiyorum ama sen benim yaşamımın yanıtı
olmuşken, herkes bunu duyaken bitek sen kapatmışsın kulaklarını dünyaya
herkesi duyuyosunda bi beni işitmiorsun sanki....şimdi soruyorum..NE
YAPTIM BEN SANADA BU KOMAYAN HALATI BANA DÜĞÜMLEDİN?
bugüne geçmişten akıyorum sanki...
uzanmışım yatağa...bu yayları eskimiş yatakta sen kusuyorum etrafa...düşünüyorum...
gözlerimi kapatıyorum önce ... derince nefes alıp her zerresi sen olan yolculuğuma başlıyorum... yavaş yavaş...
küçük kız bahar.. öyle masum ki... baktığım zaman gözlerinde hiç bir
hüzün iifadesi yok... daha 7 yaşında zaten.. daha acıyı tatmamış... acı
ona sadece düştüğü zaman dizlerinde tanıtmış kendini... o küçük yüreğe
hiç dokunmamış...
bahar 7,5 yaşında ve hala masum... hala acısız...ablasını rahatsız
ettme çabası içinde onu sinir ediyor... Deli ediyor çıldırtıyor...
ablası yeni çıkan birinin kasetini takmış teybe... baharda dk başı
kapatıp duruyor.. ablasıı bağırıp çağırıyor.. okadar...ama bahar
bilmiyor.. aslında bu yaptığının acısını seneler boyu çekecek...
bahar büyüyor… yavaş yavaş büyüyor…her yaş artışında biraz bişeyler görüyor o minik yüreği… yavaş yavaş dozajını artırarak…
bilmior başlarda analyamıo ne olduğunu.. sadece küçük bi hayranık
olarak yerleştirdiği şeyin aşk olarak yüzüne patlayacağını bilmio..
farkında bile deil..nerden bilsin bahar… nerden bilsin..ablasının
intikamının bu kadar ağır olacağını…nerden bilsin…
bahar şimdi 17 yaşında…
kocaman bi kız oldu bahar….o hiç acı görmemiş yüreği var ya… acıdan
ikibüklüm kıvranıo şimdi..pörsüdü kalbi şimdi… hiç bişey değiştimio…
bahar kıvarnıo artık…9 sene önce yaptığının cezasını ödüyor bahar…
kıvranarak ölerek… ağlamaları hiç bitmio baharın… her geceki duaları
hiç bitmio…
kıvranıyor bahar….
Lanet ediyor bahar hayata…
Lanet ediyor dünyaya..
Ağlıyor….
Ve gün geçtikçe…
dahada yok olup ölüyor…
Öyle istiyorum ki tek olmayı bitek ben sadce eben sana sevgimi
verebilmeyi doya doya kimse bilmeden rahatsız etmeden...okadar
istiyorum ki o hepimizi soktukları denizden bitek seni kurtarım sana
sarılmayı...yosunlarımızı temizleyip ıssızlığığa kovmayı... öyle
isterdim ki bitek seni ben görmeyi bitek ben koklamayı..bencillik mi bu
yoksa önünü lamadığım sevgim mi bilmiorum ama bunu çok istiyorum...sen
yokken sesinle uyanıorum...sen yokken kendime hisseederken
şarkılarını...bunları gerçeğe uyarlamayıp, gerçek olanlarla yaşamayı
istiyorum...paylaşmak istemiorum artık seni....hiç istemiorum...artık
yakalamak istiyorum kör kuyumda seni...bulutlara çıkarmak
istiyorum...kurtul istiorum herkesten...artık eksilmek istemiorum
senden uzaktayken...yaşamak istiyorum doya doya...sen ola ola...tek
olmak istiyorum...seni seven bitek ben olmak istiyorum...belki o zmaan
farkıma varırsın...sen olup sen kokarken...kimseler yokkenn...
bi tarafımm hep acıyor biliyor musun...hep kanıyorr bi taraf...tam 9
sendir süreklii kanıyor durmadan...sadece bir çizik atmıştım
halbukii...incee bi çizikti...ama şimdi kocaman bi yara haline geldi.
ameliyatların bile çözüm bulamadığı bi yara...hiç bi doktorun hiçbi
cerrahın kapatamayacğı bi yara...hep mutlu ol istedim ben ben olmasamda
sen ol istedim....mutlu ol ki bende olayım az sızlasın yaram..kanını
içine akıtsın istedim...ama zarar verdin sen kendine bikaç günlük
ilişkilerle zarar verdin..baş sayfalarda alkolden nevrin dönmüş bi
şekilde zarar verdin sen kendinee...ağladım üzüldüm...daynamıyodums eni
öyle görmeye...başaka başka haberler çıktı...hep inanma diyordum kendi
kendime...inanmaa..sende inanırsan hiç kimse inanmayacak
ona...inanmadım zaten...ben vardım senin yanında ben hep oldum senin
yanında ama bilemedin ki hiçç...hiç duymadın ki....bağırmaktann ses
bile çıkmamaya başladı zamanla..ama sen bir çift pamuk tıkamıştın
kulağına...duymuodun...duymak mı istemiodun duymuyor muydun onu bile
bilmiorum...ama ben duymuyora inandırıodum kendimi...yeni yeni kararlar
alıp yeni yeni şeyler yapmaya çalışıodum senin adını bile
katmadan...ama olmuyordu ki...her zerreme işlemiştin sen ...
istesemde çabalasamda olmuordu ki...yapamadım kii....
mutlu ol istedim...hep ol istedim....yanında olmak istedim...ama
yanında olduğumdaa gene mutsuz olucaksan..bendenda kurtulmanı
isterimm..ben mutsuz olayım hiç önemlli değil yeterki sen mutlu
ol....ben le mutlu olmayacaksan bende olmam yanında yeter ki sen mutlu
ol....
tek başıma kaldım yine bu bana büyük gelen evde....
öyle soğuk ki içerisi buz tutuorum adeta...ısıtmıo hiçbişey , hiç bişey
titremememi yavşlatmıo..bikaç tur atıorum evde ve yine yoğunluğunu
hissettiğim odama yatağıma çöküyorum...müziği açıyorum ve hiç kimse
bilmez çalmaya başlıor...yorganı kafama çektiğim gibi yine o önceden
kare kare alınmış hayallrim sıralanıo...bir bir üzüntüler geçip yerini
sıradakine bırakıor...hiç kimse bilmez ior evet hiç bilmiosun özellikle
bilmesi gerekn kişi senken sen bilmiosun...hiç kimse sevmez sen onca
insan varken beni bulamazsın zaten...yorgun düşersin ve o sırada seni
tutacak birini eminimki bulursun şimdi sende yoksun yanımda ...hıh
okadar belliki bu...hiçkimse duymuo çığlıklarımı ...hiç kimse
sormuo...ve sen yine yoksun...bak bunlar sana ne kadar anıdık gelior
dimi ewet öyle olması lazım çünkü senin sözlerin bunlar... tam 9 sene
önce küçücük yaşımda aha adını bile koyamadığım bi sevgiyle snaa
bağlanmışken gerçekten net bir şekilde algılayabildiğim tek sözlerdi
bunlar...ne garip sen başkasına duyuyosun bense sana... na acı sen
başkasında yaşıosun ense sende....
neden herşey bukadar zorki...neden bırakmak bu kadar güç..denemedim mi
sanki seni bırakmayı istemedim mi sanıosun olmuo işte tam 9 senedir
atamıorum seni ...acıtıosun beni!incitiosun ...hergece ağlama nöbetleri
geçiriorum ....bitek seni istiyorum ama sen benim yaşamımın yanıtı
olmuşken, herkes bunu duyaken bitek sen kapatmışsın kulaklarını dünyaya
herkesi duyuyosunda bi beni işitmiorsun sanki....şimdi soruyorum..NE
YAPTIM BEN SANADA BU KOMAYAN HALATI BANA DÜĞÜMLEDİN?
çok az kaldı biliyorum...o kadar az kaldı ki san Ulaşmama.biliyorum ben
ogün geliyor.sadece elini tutup konuşabildiğim sana sarılacağım gün
geliyor..9 sennin özlemini akıtacağım gün geliyor..belkide
nefessizkalacağım..belkide tutamayacağım kendimi bu 9 seneyi
gözyaşlarımla akıtacağım.iliklerime kadar öyle bir dolduracağım ki
seni...artık sen kusacağım, öyle bir sıkıştıracağımki seni kendime
dhada sen olup sen kokacağım...öyle bi dolduracaksınki kendinle beni
artk ölene kadar senin olacağım sanki şimdiden farklıymış
gibi...şimdiden farksız sözcüklele sen istesende istemesende...cümleler
kurmaya çalışacağım saatlerce o cansız posterlerde baktığım gözlere
bakarken, o gözlere bakarken 9 senemi açıklaacak kelimeleri ayıklayıp
sana anlatmaya çalışacağım ...öyle bir düğüm olacakki boğazımda belkide
bu imkansız kılacak konuşmamı..senin bir tebessümün nefes almamı
sağlayacak sana sarılırken bu sözler dökülecek ağzımdan kulaklarına
sesizce fısıldarken......
SENİN SAYENDE BEN, BEN OLDUM ŞİMDİ BENİ BEN YAPAN HİKAYEME VİRGÜLÜMÜ
SENLE KOYUYORUM....NEFESİ,M SANA NEFESİN KADAR YAKINKEN....SENİ HALA
ÇOK SEVİYORUM....VE HALA SEN OLUYORUM....
şöyle bir bakıorumda hayatıma.. geriye doğru...
ne kadar çok yer kaplamışsın hayatımda.. neçok şey getirmişsinn ..
neleri yaşatmışsınn bende.. neleri bitirmişsinn.. öylesine hızlı
girdiğin küçük yüreğimde ne kadar çabuk ve büyük bi yer edinmişsin...
genişçe bi yer tutmuşsun kalbimde.. kalbimin kral dairesi misali..
diğer odalra sıkışıp kalmışlar...acıtmaya başlamışlar...nefes almamaı
engellemişsin..önceden küçük bi kedinin kalp atışalrı gibi olan kalbim
şimdi yerini ağır ağır gelen tık..... tık seslerine bırakmış.....
acıtmışsın, kanatmış ağlatmışsın belkide ama yinede hiç kovamamışım
odamdan seni .. hiç çık git dmemişim sana.. send en konforlu yerde
yayıla yayıla tünemişsin oraya...her ne kadar acıda verse zaman zman
hiç senden soğutmamış bu beni... hep düsenlemişim bulunduğun odayı hep
temizlemişim...yenilemişim...
sevmişim ya... ondan işte herşey senden.. zamnla dahda büyümüş odan..
git gide dahda büyümüş... koskocaman olmuşşş.. neredyse kumtanesi kadar
yer kaplıor muş diğer odalar seninkinin yanında..öylesine lüks öylesine
güselmişki senin odan.. kum tanesi kadarodalarda kalanlar ibretle
bakıorlarmış odana...
ama o kum tanesi kadar odalarda kalanlar varya ...işte onların odaları
piislikten yüzde tutsa.. hiç temizlenmesede ... hiç ilgi ve şevkat
görmeselerde...hep teşekkür etmişler sahiplerine.. hiç bişey vermeden
orda bulundukları için .. pislik yumağıda olsa orada kaldıkları için
hep ama hep teşeşkkür etmişler...
ve..... kral dairesinin eşsiz misafiri olan sen.. orada enbüyük ilgiyi
gören sen.. 1 kez bile yüzüme gülmemişsin...1 kez bile teşekkür
etmemişsin...tek kuruş bile vermeden sürdürdüğün sefanın karşılında hiç
mi hiç ses etmemiş dönüp bi gülücük vermemişsin......
evet.........
işte bunları farkettiğinde..reception hep atmak istemiş seni o sana
küçük gelen eşsiz odadan ama ...müdür buna hiç izin vermemiş
verememiş...çünkü reception beyniymiş çürümüş vücudumun...mdürüyse
kalbi...
YAPAYALNIIZM ŞİMDİ...
bak gece nasılda çökmüş üstüme... nasılda üşüyor bedenim...
öyle uzaksın ki bedenime yüreğime.... ama yinede ulaştırailiyorum sana sevgimi... işte bu güsel....
kendi çapımda bi sevgi bu...yüreğimden akıp gelen sana... beynimde hiç
kavranamayan ve herkesin hayretle izlediği bi sevgi... acıtan iç
kanatan ...
alakasız insanların ilgilenip duygulanıp ağladığı bana acıdığı bi
sevgi... ne iğrenç acınmak... deil mi... saynede bunuda tadıyorum...
bak bunca insan acıyor bana bunca insan üzülüor...peki sen ne
yapıosun... sen biliyor musun duyuyor musun kopan gecede çığlığı...bak
işte bak ve gör… acıyorlar bana… herkes tüm çevrem acınacak haldeymişim
gibi bakıyorlar.. senin resimlerine baktığımda… seni dinleyip
ağladığımda…ne kadar kötü bi kelime acınmak… ama tadıyorum bunuda..
hani her şeyin tadından bakmak gerekir ya… beklide sırf bunlarında
tadına bakmak için tadıyorum doya doya bunuda…
tadılması gereken tüm acı tatları tek tek tattırdın bana… tek tek
tadına baktım hepsinin.. hiç birini sevmedim hiç bi tanesini beğenmedim
ama yinede katlandım buna… çünkü o acı tadların üzerinde birde şerbet
vardı… o acıyı yer yemez ulaştığım… o acıyı dibine kadar tattıktan
sonra fark ettiğim… işte o senin tadındı.. o senin acının yanında
veridğin hediyendi bana… o aslında sana duyduğum sevginin yüceliğiydi…
gerçekliğiydi… dibine kadar yaşadığım aşkın… dibine kadar bozmaya
uğraştığım yalnızlığımın…
her şey dibine kadar….
İşte bende bunun için….
KARARA VERDİM DİBİME KADAR IŞIK VERMEYE….
SOĞUKTAN BUZ TUTMUŞUM GECENİN Bİ VAKTİİ.... ÖYLE ÜŞÜYORUM Kİ.... KEŞKE
DİORUM KEŞKE OLSA...KEŞKE YİNE SARILSAMDA ISITSAM İÇİMİ KEŞKE ELLERİNİ
TUTSAMDA ÇEKSE BENİ DÜNYAYA...KEŞKE BAKSA GÖZLERİMİN İÇİNE GERÇEKTEN
BAKSA DRİNLERE DALSA BENİM YAPTIĞIM GİBİ... BENİM CANSIZ SADECE GÖRÜNTÜ
ANSIMASI POSTERLERİNE YAPYTIĞIM GİBİ YAPSA...
GEÇİYORUMM PENCERENİN ÖNÜNE...3-4 SNYEDE DALIORUM OLMAYAN SENİN
GÖZLERİNE...YAĞMUR BAŞLIO....ÇIKIORUM DIŞARII..İLİKLİME DEK ÜŞÜORUM AMA
KOŞUORUM...KURBANI OLDUĞUM AŞKIMIN PEŞİNDEN KOŞUORUM SAATLERCE...TEK
UMUDUM TEK HAYALİM OLAN SENE KOŞUORUM...NEFES NEFESE KALIP ÇÖKÜYORUM
YERE ....HER TARAF HER YRDE DURUP YERE DÜŞÜORUM... AMA UMRUMDA DİİL
ARABALARIN FARLARII...ÇEKTİĞİM ACI...NEFESSİZ KALDIĞIM İNANCI...TEK
İSTEDİĞİM SENSİN...
KARARSIN HERTARAF DEFOLSUNN HERKESS... İSTEMİORUUM KİMSEYİ BİTEK
BEKLEDİĞİM GÜN AHİRET GÜNÜ ARTIK... ÇÜNKÜ BİLİORUMKİ BİTEK ORADA SANA
KAVUŞUCAM BİTEK ORADA BENİ KOVAMIYCAN...DİOLARKİ CENNETTE HER İSTEDİĞİN
LURMUŞŞ...HER İSTEDİĞİ SENİN OLURMUŞŞ..BENDE SENİ İSTİYCEM...BUNUN İÇİN
SDCE BUNUN İÇİN İİ Bİ KIZ OLUCAM...
NE YAPTIM SANA NİE ACI ÇEKTİRİOSUN BANA?İSTEDİĞİM ÇOK ŞEYMİ SENDEN BEN
SNAA HAYATIMI VERMİŞKEN??AMA BAK GÖR İSTESENDE İSTEMESENDE BULUCAM
SENİ...YA BURADA YADA BAŞKA TARAFTA..AMA NE OLURSA OLSUNN BU 9 SENLİK
HASRETİİ ATACAMM
hep senin içinde olduğun rüyalrın uyanışı zor olmuştur benim için... hep boşlukta bulmuşumdur sensiz olan kalkışlarda kendimi...
bu gecede sen vardın rüyamda bu gecede senle geçti... ama çok zor geçti.. okadar gerçektiki...
o posterlerde gizli sahte gözlere bakıodum bu gece doya doya... doya
doya öpüp kokladım bu gece senii.. doya doya içime çektim bu gece
seni... hani her riada bi yer vardır ya.. biteceğini anlarsın... işte o
an yalvarmaya başladım rüyanın içinden tanrıya...
nolur nolur biraz daha biraz daha devam etsin biraz daha bakayım ona..
biraz daha sevsin beni nolur...gerçekte olmuo bari rüyada doyayım nolur
die...baktım doya doya...ama ne kadar gerçekti benle konuşman ne
kadarda masumdu...
dualarım yine kabul olmadı ve yine uyandım...yine o hiç gelmek
istemediğim odaya döndüm.. ne kadar boştu bu oda ne kadar da sensiz di..
bak yine posterlerden o cansız kağıtlardan bakıyordun bana... ama daha bikaç sn ye öncesi ne kadarda canlıydı...
ne olurdu bikaç sn daha baksam , ne olurdu ha...
isyanlarım başladı kendimle... yumuyordum gözümü tekrar uyabilmek
..tekrar görebilmek için seni... öyle sine yumuyordum ki bu seferde
acıdan uyuyamıordum... bu sefer sakin sakin kapadım gözlerimi...
beklioum.. hadi hadi die sayıklıyordum... ama yok olmuodu işte...
çaresizdim...
ve isyanlar tekrar ... lanet olsunsadece bi kaç sn bukdar bu zor ha.. die bağırıodum...
gerçek hayatta veremediğini nolur rüyalarda uzatsan... die isyan ediyordum....
neden neden? die soruyordum kendi içimdeki çığlığımda... güçsüzleşip yatağa düşüyodum tekrar öfkeyle fırladığım yatağa...
ağlamaya başlıyordum ama ne ağlayış.. feryat figan ...
bu sfeerde bi minnet duygusu kaplıyordu içimi...
teşekkürler tanrım... teşekkürler... rüyalarımda bu kadar gerçekçe
yaşattığın için onu... rüyadada olsa... onu öpmeyi dokunmayı gerçek
gibi bana yaşattığın için teşeşekkürler... sana minnet duyuyorumm...
öyle soğuk ki içerisi buz tutuorum adeta...ısıtmıo hiçbişey , hiç bişey
titremememi yavşlatmıo..bikaç tur atıorum evde ve yine yoğunluğunu
hissettiğim odama yatağıma çöküyorum...müziği açıyorum ve hiç kimse
bilmez çalmaya başlıor...yorganı kafama çektiğim gibi yine o önceden
kare kare alınmış hayallrim sıralanıo...bir bir üzüntüler geçip yerini
sıradakine bırakıor...hiç kimse bilmez ior evet hiç bilmiosun özellikle
bilmesi gerekn kişi senken sen bilmiosun...hiç kimse sevmez sen onca
insan varken beni bulamazsın zaten...yorgun düşersin ve o sırada seni
tutacak birini eminimki bulursun şimdi sende yoksun yanımda ...hıh
okadar belliki bu...hiçkimse duymuo çığlıklarımı ...hiç kimse
sormuo...ve sen yine yoksun...bak bunlar sana ne kadar anıdık gelior
dimi ewet öyle olması lazım çünkü senin sözlerin bunlar... tam 9 sene
önce küçücük yaşımda aha adını bile koyamadığım bi sevgiyle snaa
bağlanmışken gerçekten net bir şekilde algılayabildiğim tek sözlerdi
bunlar...ne garip sen başkasına duyuyosun bense sana... na acı sen
başkasında yaşıosun ense sende....
neden herşey bukadar zorki...neden bırakmak bu kadar güç..denemedim mi
sanki seni bırakmayı istemedim mi sanıosun olmuo işte tam 9 senedir
atamıorum seni ...acıtıosun beni!incitiosun ...hergece ağlama nöbetleri
geçiriorum ....bitek seni istiyorum ama sen benim yaşamımın yanıtı
olmuşken, herkes bunu duyaken bitek sen kapatmışsın kulaklarını dünyaya
herkesi duyuyosunda bi beni işitmiorsun sanki....şimdi soruyorum..NE
YAPTIM BEN SANADA BU KOMAYAN HALATI BANA DÜĞÜMLEDİN?
bugüne geçmişten akıyorum sanki...
uzanmışım yatağa...bu yayları eskimiş yatakta sen kusuyorum etrafa...düşünüyorum...
gözlerimi kapatıyorum önce ... derince nefes alıp her zerresi sen olan yolculuğuma başlıyorum... yavaş yavaş...
küçük kız bahar.. öyle masum ki... baktığım zaman gözlerinde hiç bir
hüzün iifadesi yok... daha 7 yaşında zaten.. daha acıyı tatmamış... acı
ona sadece düştüğü zaman dizlerinde tanıtmış kendini... o küçük yüreğe
hiç dokunmamış...
bahar 7,5 yaşında ve hala masum... hala acısız...ablasını rahatsız
ettme çabası içinde onu sinir ediyor... Deli ediyor çıldırtıyor...
ablası yeni çıkan birinin kasetini takmış teybe... baharda dk başı
kapatıp duruyor.. ablasıı bağırıp çağırıyor.. okadar...ama bahar
bilmiyor.. aslında bu yaptığının acısını seneler boyu çekecek...
bahar büyüyor… yavaş yavaş büyüyor…her yaş artışında biraz bişeyler görüyor o minik yüreği… yavaş yavaş dozajını artırarak…
bilmior başlarda analyamıo ne olduğunu.. sadece küçük bi hayranık
olarak yerleştirdiği şeyin aşk olarak yüzüne patlayacağını bilmio..
farkında bile deil..nerden bilsin bahar… nerden bilsin..ablasının
intikamının bu kadar ağır olacağını…nerden bilsin…
bahar şimdi 17 yaşında…
kocaman bi kız oldu bahar….o hiç acı görmemiş yüreği var ya… acıdan
ikibüklüm kıvranıo şimdi..pörsüdü kalbi şimdi… hiç bişey değiştimio…
bahar kıvarnıo artık…9 sene önce yaptığının cezasını ödüyor bahar…
kıvranarak ölerek… ağlamaları hiç bitmio baharın… her geceki duaları
hiç bitmio…
kıvranıyor bahar….
Lanet ediyor bahar hayata…
Lanet ediyor dünyaya..
Ağlıyor….
Ve gün geçtikçe…
dahada yok olup ölüyor…
Öyle istiyorum ki tek olmayı bitek ben sadce eben sana sevgimi
verebilmeyi doya doya kimse bilmeden rahatsız etmeden...okadar
istiyorum ki o hepimizi soktukları denizden bitek seni kurtarım sana
sarılmayı...yosunlarımızı temizleyip ıssızlığığa kovmayı... öyle
isterdim ki bitek seni ben görmeyi bitek ben koklamayı..bencillik mi bu
yoksa önünü lamadığım sevgim mi bilmiorum ama bunu çok istiyorum...sen
yokken sesinle uyanıorum...sen yokken kendime hisseederken
şarkılarını...bunları gerçeğe uyarlamayıp, gerçek olanlarla yaşamayı
istiyorum...paylaşmak istemiorum artık seni....hiç istemiorum...artık
yakalamak istiyorum kör kuyumda seni...bulutlara çıkarmak
istiyorum...kurtul istiorum herkesten...artık eksilmek istemiorum
senden uzaktayken...yaşamak istiyorum doya doya...sen ola ola...tek
olmak istiyorum...seni seven bitek ben olmak istiyorum...belki o zmaan
farkıma varırsın...sen olup sen kokarken...kimseler yokkenn...
bi tarafımm hep acıyor biliyor musun...hep kanıyorr bi taraf...tam 9
sendir süreklii kanıyor durmadan...sadece bir çizik atmıştım
halbukii...incee bi çizikti...ama şimdi kocaman bi yara haline geldi.
ameliyatların bile çözüm bulamadığı bi yara...hiç bi doktorun hiçbi
cerrahın kapatamayacğı bi yara...hep mutlu ol istedim ben ben olmasamda
sen ol istedim....mutlu ol ki bende olayım az sızlasın yaram..kanını
içine akıtsın istedim...ama zarar verdin sen kendine bikaç günlük
ilişkilerle zarar verdin..baş sayfalarda alkolden nevrin dönmüş bi
şekilde zarar verdin sen kendinee...ağladım üzüldüm...daynamıyodums eni
öyle görmeye...başaka başka haberler çıktı...hep inanma diyordum kendi
kendime...inanmaa..sende inanırsan hiç kimse inanmayacak
ona...inanmadım zaten...ben vardım senin yanında ben hep oldum senin
yanında ama bilemedin ki hiçç...hiç duymadın ki....bağırmaktann ses
bile çıkmamaya başladı zamanla..ama sen bir çift pamuk tıkamıştın
kulağına...duymuodun...duymak mı istemiodun duymuyor muydun onu bile
bilmiorum...ama ben duymuyora inandırıodum kendimi...yeni yeni kararlar
alıp yeni yeni şeyler yapmaya çalışıodum senin adını bile
katmadan...ama olmuyordu ki...her zerreme işlemiştin sen ...
istesemde çabalasamda olmuordu ki...yapamadım kii....
mutlu ol istedim...hep ol istedim....yanında olmak istedim...ama
yanında olduğumdaa gene mutsuz olucaksan..bendenda kurtulmanı
isterimm..ben mutsuz olayım hiç önemlli değil yeterki sen mutlu
ol....ben le mutlu olmayacaksan bende olmam yanında yeter ki sen mutlu
ol....
tek başıma kaldım yine bu bana büyük gelen evde....
öyle soğuk ki içerisi buz tutuorum adeta...ısıtmıo hiçbişey , hiç bişey
titremememi yavşlatmıo..bikaç tur atıorum evde ve yine yoğunluğunu
hissettiğim odama yatağıma çöküyorum...müziği açıyorum ve hiç kimse
bilmez çalmaya başlıor...yorganı kafama çektiğim gibi yine o önceden
kare kare alınmış hayallrim sıralanıo...bir bir üzüntüler geçip yerini
sıradakine bırakıor...hiç kimse bilmez ior evet hiç bilmiosun özellikle
bilmesi gerekn kişi senken sen bilmiosun...hiç kimse sevmez sen onca
insan varken beni bulamazsın zaten...yorgun düşersin ve o sırada seni
tutacak birini eminimki bulursun şimdi sende yoksun yanımda ...hıh
okadar belliki bu...hiçkimse duymuo çığlıklarımı ...hiç kimse
sormuo...ve sen yine yoksun...bak bunlar sana ne kadar anıdık gelior
dimi ewet öyle olması lazım çünkü senin sözlerin bunlar... tam 9 sene
önce küçücük yaşımda aha adını bile koyamadığım bi sevgiyle snaa
bağlanmışken gerçekten net bir şekilde algılayabildiğim tek sözlerdi
bunlar...ne garip sen başkasına duyuyosun bense sana... na acı sen
başkasında yaşıosun ense sende....
neden herşey bukadar zorki...neden bırakmak bu kadar güç..denemedim mi
sanki seni bırakmayı istemedim mi sanıosun olmuo işte tam 9 senedir
atamıorum seni ...acıtıosun beni!incitiosun ...hergece ağlama nöbetleri
geçiriorum ....bitek seni istiyorum ama sen benim yaşamımın yanıtı
olmuşken, herkes bunu duyaken bitek sen kapatmışsın kulaklarını dünyaya
herkesi duyuyosunda bi beni işitmiorsun sanki....şimdi soruyorum..NE
YAPTIM BEN SANADA BU KOMAYAN HALATI BANA DÜĞÜMLEDİN?
çok az kaldı biliyorum...o kadar az kaldı ki san Ulaşmama.biliyorum ben
ogün geliyor.sadece elini tutup konuşabildiğim sana sarılacağım gün
geliyor..9 sennin özlemini akıtacağım gün geliyor..belkide
nefessizkalacağım..belkide tutamayacağım kendimi bu 9 seneyi
gözyaşlarımla akıtacağım.iliklerime kadar öyle bir dolduracağım ki
seni...artık sen kusacağım, öyle bir sıkıştıracağımki seni kendime
dhada sen olup sen kokacağım...öyle bi dolduracaksınki kendinle beni
artk ölene kadar senin olacağım sanki şimdiden farklıymış
gibi...şimdiden farksız sözcüklele sen istesende istemesende...cümleler
kurmaya çalışacağım saatlerce o cansız posterlerde baktığım gözlere
bakarken, o gözlere bakarken 9 senemi açıklaacak kelimeleri ayıklayıp
sana anlatmaya çalışacağım ...öyle bir düğüm olacakki boğazımda belkide
bu imkansız kılacak konuşmamı..senin bir tebessümün nefes almamı
sağlayacak sana sarılırken bu sözler dökülecek ağzımdan kulaklarına
sesizce fısıldarken......
SENİN SAYENDE BEN, BEN OLDUM ŞİMDİ BENİ BEN YAPAN HİKAYEME VİRGÜLÜMÜ
SENLE KOYUYORUM....NEFESİ,M SANA NEFESİN KADAR YAKINKEN....SENİ HALA
ÇOK SEVİYORUM....VE HALA SEN OLUYORUM....
şöyle bir bakıorumda hayatıma.. geriye doğru...
ne kadar çok yer kaplamışsın hayatımda.. neçok şey getirmişsinn ..
neleri yaşatmışsınn bende.. neleri bitirmişsinn.. öylesine hızlı
girdiğin küçük yüreğimde ne kadar çabuk ve büyük bi yer edinmişsin...
genişçe bi yer tutmuşsun kalbimde.. kalbimin kral dairesi misali..
diğer odalra sıkışıp kalmışlar...acıtmaya başlamışlar...nefes almamaı
engellemişsin..önceden küçük bi kedinin kalp atışalrı gibi olan kalbim
şimdi yerini ağır ağır gelen tık..... tık seslerine bırakmış.....
acıtmışsın, kanatmış ağlatmışsın belkide ama yinede hiç kovamamışım
odamdan seni .. hiç çık git dmemişim sana.. send en konforlu yerde
yayıla yayıla tünemişsin oraya...her ne kadar acıda verse zaman zman
hiç senden soğutmamış bu beni... hep düsenlemişim bulunduğun odayı hep
temizlemişim...yenilemişim...
sevmişim ya... ondan işte herşey senden.. zamnla dahda büyümüş odan..
git gide dahda büyümüş... koskocaman olmuşşş.. neredyse kumtanesi kadar
yer kaplıor muş diğer odalar seninkinin yanında..öylesine lüks öylesine
güselmişki senin odan.. kum tanesi kadarodalarda kalanlar ibretle
bakıorlarmış odana...
ama o kum tanesi kadar odalarda kalanlar varya ...işte onların odaları
piislikten yüzde tutsa.. hiç temizlenmesede ... hiç ilgi ve şevkat
görmeselerde...hep teşekkür etmişler sahiplerine.. hiç bişey vermeden
orda bulundukları için .. pislik yumağıda olsa orada kaldıkları için
hep ama hep teşeşkkür etmişler...
ve..... kral dairesinin eşsiz misafiri olan sen.. orada enbüyük ilgiyi
gören sen.. 1 kez bile yüzüme gülmemişsin...1 kez bile teşekkür
etmemişsin...tek kuruş bile vermeden sürdürdüğün sefanın karşılında hiç
mi hiç ses etmemiş dönüp bi gülücük vermemişsin......
evet.........
işte bunları farkettiğinde..reception hep atmak istemiş seni o sana
küçük gelen eşsiz odadan ama ...müdür buna hiç izin vermemiş
verememiş...çünkü reception beyniymiş çürümüş vücudumun...mdürüyse
kalbi...
YAPAYALNIIZM ŞİMDİ...
bak gece nasılda çökmüş üstüme... nasılda üşüyor bedenim...
öyle uzaksın ki bedenime yüreğime.... ama yinede ulaştırailiyorum sana sevgimi... işte bu güsel....
kendi çapımda bi sevgi bu...yüreğimden akıp gelen sana... beynimde hiç
kavranamayan ve herkesin hayretle izlediği bi sevgi... acıtan iç
kanatan ...
alakasız insanların ilgilenip duygulanıp ağladığı bana acıdığı bi
sevgi... ne iğrenç acınmak... deil mi... saynede bunuda tadıyorum...
bak bunca insan acıyor bana bunca insan üzülüor...peki sen ne
yapıosun... sen biliyor musun duyuyor musun kopan gecede çığlığı...bak
işte bak ve gör… acıyorlar bana… herkes tüm çevrem acınacak haldeymişim
gibi bakıyorlar.. senin resimlerine baktığımda… seni dinleyip
ağladığımda…ne kadar kötü bi kelime acınmak… ama tadıyorum bunuda..
hani her şeyin tadından bakmak gerekir ya… beklide sırf bunlarında
tadına bakmak için tadıyorum doya doya bunuda…
tadılması gereken tüm acı tatları tek tek tattırdın bana… tek tek
tadına baktım hepsinin.. hiç birini sevmedim hiç bi tanesini beğenmedim
ama yinede katlandım buna… çünkü o acı tadların üzerinde birde şerbet
vardı… o acıyı yer yemez ulaştığım… o acıyı dibine kadar tattıktan
sonra fark ettiğim… işte o senin tadındı.. o senin acının yanında
veridğin hediyendi bana… o aslında sana duyduğum sevginin yüceliğiydi…
gerçekliğiydi… dibine kadar yaşadığım aşkın… dibine kadar bozmaya
uğraştığım yalnızlığımın…
her şey dibine kadar….
İşte bende bunun için….
KARARA VERDİM DİBİME KADAR IŞIK VERMEYE….
SOĞUKTAN BUZ TUTMUŞUM GECENİN Bİ VAKTİİ.... ÖYLE ÜŞÜYORUM Kİ.... KEŞKE
DİORUM KEŞKE OLSA...KEŞKE YİNE SARILSAMDA ISITSAM İÇİMİ KEŞKE ELLERİNİ
TUTSAMDA ÇEKSE BENİ DÜNYAYA...KEŞKE BAKSA GÖZLERİMİN İÇİNE GERÇEKTEN
BAKSA DRİNLERE DALSA BENİM YAPTIĞIM GİBİ... BENİM CANSIZ SADECE GÖRÜNTÜ
ANSIMASI POSTERLERİNE YAPYTIĞIM GİBİ YAPSA...
GEÇİYORUMM PENCERENİN ÖNÜNE...3-4 SNYEDE DALIORUM OLMAYAN SENİN
GÖZLERİNE...YAĞMUR BAŞLIO....ÇIKIORUM DIŞARII..İLİKLİME DEK ÜŞÜORUM AMA
KOŞUORUM...KURBANI OLDUĞUM AŞKIMIN PEŞİNDEN KOŞUORUM SAATLERCE...TEK
UMUDUM TEK HAYALİM OLAN SENE KOŞUORUM...NEFES NEFESE KALIP ÇÖKÜYORUM
YERE ....HER TARAF HER YRDE DURUP YERE DÜŞÜORUM... AMA UMRUMDA DİİL
ARABALARIN FARLARII...ÇEKTİĞİM ACI...NEFESSİZ KALDIĞIM İNANCI...TEK
İSTEDİĞİM SENSİN...
KARARSIN HERTARAF DEFOLSUNN HERKESS... İSTEMİORUUM KİMSEYİ BİTEK
BEKLEDİĞİM GÜN AHİRET GÜNÜ ARTIK... ÇÜNKÜ BİLİORUMKİ BİTEK ORADA SANA
KAVUŞUCAM BİTEK ORADA BENİ KOVAMIYCAN...DİOLARKİ CENNETTE HER İSTEDİĞİN
LURMUŞŞ...HER İSTEDİĞİ SENİN OLURMUŞŞ..BENDE SENİ İSTİYCEM...BUNUN İÇİN
SDCE BUNUN İÇİN İİ Bİ KIZ OLUCAM...
NE YAPTIM SANA NİE ACI ÇEKTİRİOSUN BANA?İSTEDİĞİM ÇOK ŞEYMİ SENDEN BEN
SNAA HAYATIMI VERMİŞKEN??AMA BAK GÖR İSTESENDE İSTEMESENDE BULUCAM
SENİ...YA BURADA YADA BAŞKA TARAFTA..AMA NE OLURSA OLSUNN BU 9 SENLİK
HASRETİİ ATACAMM
hep senin içinde olduğun rüyalrın uyanışı zor olmuştur benim için... hep boşlukta bulmuşumdur sensiz olan kalkışlarda kendimi...
bu gecede sen vardın rüyamda bu gecede senle geçti... ama çok zor geçti.. okadar gerçektiki...
o posterlerde gizli sahte gözlere bakıodum bu gece doya doya... doya
doya öpüp kokladım bu gece senii.. doya doya içime çektim bu gece
seni... hani her riada bi yer vardır ya.. biteceğini anlarsın... işte o
an yalvarmaya başladım rüyanın içinden tanrıya...
nolur nolur biraz daha biraz daha devam etsin biraz daha bakayım ona..
biraz daha sevsin beni nolur...gerçekte olmuo bari rüyada doyayım nolur
die...baktım doya doya...ama ne kadar gerçekti benle konuşman ne
kadarda masumdu...
dualarım yine kabul olmadı ve yine uyandım...yine o hiç gelmek
istemediğim odaya döndüm.. ne kadar boştu bu oda ne kadar da sensiz di..
bak yine posterlerden o cansız kağıtlardan bakıyordun bana... ama daha bikaç sn ye öncesi ne kadarda canlıydı...
ne olurdu bikaç sn daha baksam , ne olurdu ha...
isyanlarım başladı kendimle... yumuyordum gözümü tekrar uyabilmek
..tekrar görebilmek için seni... öyle sine yumuyordum ki bu seferde
acıdan uyuyamıordum... bu sefer sakin sakin kapadım gözlerimi...
beklioum.. hadi hadi die sayıklıyordum... ama yok olmuodu işte...
çaresizdim...
ve isyanlar tekrar ... lanet olsunsadece bi kaç sn bukdar bu zor ha.. die bağırıodum...
gerçek hayatta veremediğini nolur rüyalarda uzatsan... die isyan ediyordum....
neden neden? die soruyordum kendi içimdeki çığlığımda... güçsüzleşip yatağa düşüyodum tekrar öfkeyle fırladığım yatağa...
ağlamaya başlıyordum ama ne ağlayış.. feryat figan ...
bu sfeerde bi minnet duygusu kaplıyordu içimi...
teşekkürler tanrım... teşekkürler... rüyalarımda bu kadar gerçekçe
yaşattığın için onu... rüyadada olsa... onu öpmeyi dokunmayı gerçek
gibi bana yaşattığın için teşeşekkürler... sana minnet duyuyorumm...